Trifun Dimić
(1956-2001)
LJUBAV
što po čitav dan na drumu stojim
i oči svoje upirem u daljinu.
Čekam dragoga svog
i vidim
kako dolazi
u košulji od tanke svi
Ne vuci me za sobom mila mati
u tvoju kuću ulaziti neću.
Dragi je moj sa vojskama otišao
i znam da mi se vratiti neće.
Može biti da je njegova košulja
od tanke svile
beli mrtvački pokrov
i da je sahranjen bez obeležja
u nekoj zemlji
kojoj imena ne znam.
Na drumu me ostavi mila mati
da oči svoje upirem u daljinu.
KAMAVIPE
so sasto đes ačhav po drom
thaj jakha mungrre vazdav durimaske.
Ažućarav mungrre kamles
thaj dikhav sar avel
ando gad sane čeželunimatar.
Na crdema pala tute dejo mungrrije
ando ćher ćiro majbut ći dava.
Kamlo mungrro đelo katanijenca
thaj džanav kaj ći irisarelape.
Šaj avela
kaj si lesko gad
sane čeželunimater
parno mulesko učharipe
thaj kaj si prahosardo bi limoresko
ande durani phuv
kasko alav si pala mande bi pindžardo.
Aćhavma dromeske dejo mungrrije
te jakha mungrre vazdav durimaske.
Trifun Dimić
SZERELEM
Ne szidj engem, édesanyám
egész nap az úton állok
egész nap az utat lesem.
Kedvesemet egyre várom
ime látom
mint érkezik
pehelykönnyű selyemingben.
Ne húzz engem, édesanyám
én házadba be nem megyek.
Kedvesem a hadakkal ment
visszatérni nem fog, érzem.
Lehet hogy a selyeminge
pehelyinge halotlepel.
Hogy jel nélkül temették el
Messze tájon nevesincsben.
Hagyj az úton, édesanyám
Egész nap az utat lesem.
DRAGOSTEA
Că toată ziua în drum stau
Cu ochii fixaţi în depărtări.
Îl aştept pe dragul meu
Şi văd
Cum vine
În cămaşa de mătase subţire.
Nu me trage după tine dragă mamă
În casa ta nu voi intra.
Dragul meu cu armata a plecat
Şi ştiu că nu s eva mai întoarce.
Poate fi că cămaşa sa
De mătase subţire
E acoperământ alb
Şi că e înmormântat fără semn
Într-o ţară
Al cărei nume ştiu.
Pe drum mă lase dragă mamă
Să-mi înalţ ochii în depărtări.
Sa srpskog na rumunski jezik prevela: Dorinela Berlovan
Трифун Димиќ
ЉУБОВ
Не карај ме мајко мила
што по цел ден на пат стојам
и очите свои ги вперувам во далечина.
Милиот свој го чекам
и гледам
како доаѓа
во кошула од тенка свила.
Не влечи ме со себе мајко мила
во твојта куќа нема да влезам.
Милиот мој со војските отиде
и знам дека нема да се врати.
Можеби неговата кошула
од тенка свила
бел мртовечки покров да е
и да е погребан без белег
во некоја земја
на која и името не и го знам.
На патот остави ме мајко мила
да очите свои ги вперувам во далечина.
Са српског на македонски језик превела: Веселка Тодоровиќ
Nema komentara:
Objavi komentar